سه‌شنبه، مهر ۰۸، ۱۳۹۳

خشک کردن سریع کفش ها

کفش خیس یکی از بدترین چیزهاست ! زمانیکه بارون میاد اگر بیرون باشین و جنس کفشتون هم پارچه ای باشه , کفش ها خیس میشن . و اگر این تنها کفشتون باشه و برای فردا بخواهین دوباره بپوشینش , با مشکل خشک شدن روبرو هستین . مشکل دیگه اینه که کفش خیس , بوی بدی میگیره و گاهی راه خلاص شدن ازش اینه که دورش بندازین یا اگر قابل شستشو باشه , توی لباسشویی بشورینش ! بدتر از همه اینکه کفش خیس باعث تاول در پا میشه و در هوای سرد استخون درد میاره ! در خارج از کشور بخاری های مخصوصی هست که هوای گرم رو با شلنگ های کلفتی شبیه شلنگ جاروبرقی , به داخل کفش میکنین و سریع خشکش میکنه . ولی وقتی نیست , راه حل ساده ست :

فر رو روشن کنین و بذارین 5 دقیقه کار بکنه با دمای 200 درجه . نباید فر داغ بشه طوریکه کفش بسوزه یا پلاستیک کفش ذوب بشه ! فقط در حدی که گرم بشه و دست رو نسوزونه . بعد خاموشش کنین و یک روزنامه پهن کنین توش و کفش هاتونو بذارین توش و درشو ببندین . دو سه ساعت دیگه بهشون سر بزنین و تست کنین ببینین کفش ها خشک شدن یا نه ؟ اگر کمی نمدار بودن , دوباره کفش ها رو در بیارین و فر رو روشن کنین و گرم که شد , کفش ها رو بذارین توش ... 
درسته که می تونین کفش ها رو بذارین روی شوفاژ یا آب گرم کن یا یک جای گرم . اما در تابستون که شوفاژها خاموش هستن و در اروپای ابری و بارونی هم باشین و خورشید نباشه , تکلیف چیه ؟ :)

جمعه، شهریور ۲۱، ۱۳۹۳

گیاهان هوازی - Air Plant

گیاهان هوازی یا Tillandsia , گیاهان بسیار جالبی هستن که داشتن اونها برای کسانی که به گل و گیاه علاقه دارن اما فرصت رسیدگی به اونها رو ندارن یا به خاک آلرژی دارن یا فراموش میکنن گیاهشون رو آب بدن , خیلی می تونه جالب و مناسب باشه . این گیاهان هیچ نیازی به خاک ندارن و بیرون خاک رشد میکنن . همچین به آبیاری زیاد هم نیاز ندارن و تنها هفته ای یک بار یا نهایت دو بار اونها رو باید آب داد . نیاز به نور مستقیم خورشید هم ندارن و در جاهایی که سایه روشن هست مثل کنار پنجره یا نور پشت پرده یا در واقع سایه روشن , رشد میکنن . نیاز نداشتن به خاک باعث شده که این گیاهان هیچ نوع باکتری ای همراه نداشته باشن و برای کسانیکه به خاک آلرژی دارن , خیلی مناسب باشن . این گیاهان انواع زیادی دارن و جالب اینه که همه اونها گل میدن و گل های اونها درشت و بسیار زیباست . به سادگی تکثیر میشن بوسیله پا جوش و سالهای سال عمر میکنن . 

محیط مرطوب و پر نور , دور از تابش مستقیم آفتاب , تنها نیازی هست که دارن . این گیاهان برای کسانیکه به دکوراسیون علاقه دارن خیلی می تونه به درد بخوره . قرار دادن این گیاهان روی تکه ای سنگ , یا چوب یا کنده درخت یا درون تنگ های شیشه ای و ... یک دکوراسیون زیبا ایجاد می کنه . و اما شرایط نگهداری . این گیاهان سه نیاز مهم دارن که با رعایت اونها , خیلی عالی و بی دردسر رشد میکنن :


- آب : آبیاری این گیاهان خیلی مهمه . دقت کنید که این گیاهان کاکتوس نیستن و نیاز به آبیاری منظم دارن . اما نه مثل گیاهان دیگه . روش آبدادن اونها اینطوره که کاسه ای رو از آب شیر پر می کنین و میذارین کلرش بره و بعد گیاه رو سر و ته کرده و توی کاسه آب برای مدت نیم ساعت قرار میدین . پس از نیمساعت گیاه رو برداشته و خوب تکون میدین تا تمام آبی که بین برگهاش باقی مونده در بیاد و هیچ آبی لابلای برگها باقی نمونه . اگر آبی باقی بمونه باعث پوسیدن و نابودی گیاه شما میشه , پس این کار رو حتمن باید بکنید و خیلی مهمه ! سپس گیاهتون رو در جای خودش قرار بدین . گیاهی که کم آب باشه , رنگ برگ هاش کمی کدر میشه و شاداب نیست و برگهاش رو جمع میکنه . هرگز این گیاهان رو در آب قرار ندین برای مدت طولانی یا در ظرف نگهداری اونها حتا یک قطره هم آب نریزین چون از بین میرن !

- دما : دمای هوا هم خیلی مهمه برای این گیاهان و اونها نباید در محیط سرد قرار بگیرن چون محل رشد اونها مناطق گرمسیری هست . مثل آمریکای جنوبی , مکزیک و ... . گرم و رطوبی ! اگر دمای اطاق خیلی گرم باشه , در هفته دو بار باید آبیاری انجام بشه ولی اگر زیاد گرم نیست یکبار . و در زمستان هم دو یا سه هفته یکبار . کمترین دما برای این گیاهان ده درجه سانتیگراد و بیشترین دما , 30 درجه سانتیگراد هست . نباید از این دما کمتر یا بیشتر باشه . در واقع همون دمای عادی اتاق که 24 درجه ست , بهترینه .

- نور : هیچ کدوم از انواع این گیاهان رو نباید در زیر نور مستقیم خورشید قرار داد چون خیلی زود از بین میرن . بهترین نور , سایه روشن هست . یعنی اتاق روشن و پر نور یا نور پشت پرده برای اونها بهترینه ! 


شرایط جانبی نگهداری :

- مرطوب کردن برگها : این گیاهان رو بهتره هر هفته دو سه بار با افشانه آب , اسپری کنید . 

- این گیاهان به کود هم احتیاج دارن . بهترین کود برای اونها کود گیاه Bromeliad هست که باعث رشد بهتر و گلدهی در این گیاهان میشه . اما می تونید از کود های مایع مخصوص ارکیده هم برای کود دهی استفاده کنید . برای کود دهی هر ماه یکبار دو سه قطره کود در ظرف آبی که اونها رو می خیسونید انجام میشه .

- این گیاهان به هرس کردن هم احتیاج دارن مثل انواع آویز که به Spanish Moss معروفه و رشد سریعی داره .

- دقت کنید هرگز این گیاهان نباید در تماس با فلز و یا سیم های فلزی قرار بگیرن . تنها سیم فلزی روکش دار یعنی با روکش پلاستیک ! در غیر این صورت از بین میره گیاه .

اگر در خارج از کشور زندگی می کنید میتونید این گیاهان رو به سادگی از eBay سفارش بدین با قیمت خیلی ارزون :)



سه‌شنبه، شهریور ۱۸، ۱۳۹۳

بازیابی شمع های لیوانی مصرف شده

شمع های معطری که توی لیوان های شیشه ای زیبا به فروش میرسن رو حتمن دیدن . خیلی ها طرفدار این شمع ها هستن بخاطر بوی خوبی که از سوختنشون ایجاد میشه . اما با تموم شدنشون , لیوان های شیشه ای انداخته میشه . در صورتیکه بعضی از این لیوان ها خیلی زیبا هستن و از جنس کریستال و میشه اونها رو تمیز کرد و برای مصارف گوناگون استفاده کرد . شمع باقی مونده ته این لیوان ها رو هم می تونید دوباره استفاده کنید به سادگی . در زیر بصورت تصویری روش بازیابی هر دو رو آموزش میدم ( از بالا , چپ به راست ) :


- در تصوبر شماره یک , شمع لیوانی رو می بینید که تموم شده و ته اون مقداری شمع باقی مونده .

- در تصویر دو , مقدار کمی آب جوش توی لیوان میریزیم و یکی دو دقیقه صبر میکنیم و سپس با وسیله ای مثل کارد کره خوری , شمع رو یک تکه در میاریم . معمولن وقتی آب جوش روی شمع ریخته بشه , با یک وسیله سیخ مانند به سادگی از لیوان جدا میشه . می تونید حتا لیوان رو بذارید داخل فر برای 5 دقیقه و وقتی شمع آب شد , در بیارین و ...

- در تصویر سوم شمع ها خارج شدن و تنها فلز نگهدارنده فتیله باقی مونده . این تکه فلز با چسب به ته شیشه چسبونده شده , با کمی فشار ملایم کارد , میتونید به سادگی درش بیارید . 

- در تصویر چهارم , لیوان تمیز و شسته شده رو میبینین . لیوان به سادگی تمیز میشه , با کمی مایع ظرفشویی و دو سه بار شستنش زیر آب گرم , شمع ها پاک میشن و سپس با یک دستمال از جنس متقال اونو خشک کنید و تمام .

- در تصویر پنجم , شمع های به دست اومده از لیوان رو داریم و دو تا قالب تموم شده شمع های تی لایت Tea Light . قراره این شمع ها رو دوباره پر کنیم . هر کدوم از این شمع ها 3 ساعت میسوزن و چون با شمع معطر هم پر میشه , موقع سوختن فضای خونه رو خوشبو میکنه.

- در تصویر ششم من با چند تکه سرامیک , یک پایه درست کردم و یک شمع تی لایت زیرش گذاشتم و قالب خالی رو روی اون و تکه های شمع رو هم توی قالب تا آب بشه . شما می تونید وقتی غذا توی فر درست میکنید این کار رو بکنید و غذا رو که در آوردین , قالب رو از تکه های شمع پر کنید و سپس توی فر که خاموش شده و هنوز گرمه بذارین تا آب بشه . 

- در تصویر هفتم , می بینید که شمع آب شده و توی قالب رو پر کرده . حالا نیاز به فتیله داریم ...

در تصویر هشتم , همون فلز نگهداره فتیله رو بر می داریم و با دستمال کاغذی که یک تکه ازش کندیم رو لوله و دراز میکنیم و از سوراخش رد میکنیم و تمام ! این شد فتیله ما . تا شمع به صورت  مذاب هست , این فتیله رو وسطش میذاریم و شمع رو بر میداریم و گوشه ای میذاریم تا سفت بشه .

شمع آماده شده و تمام ... 


شنبه، شهریور ۱۵، ۱۳۹۳

آموزش انتخاب دوچرخه مناسب و ریزه کاریهای دوچرخه سواری

خیلی ها تصور میکنن که خرید دوچرخه ساده ست . میرن دوچرخه فروشی و یه دوچرخه میخرن و میان خونه و تمام ! در صورتیکه خرید دوچرخه به این سادگی ها نیست و بسته به نوع استفاده شما و حتا جنسیت شما باید خریداری بشه . دوچرخه ها ، زنانه و مردانه دارن ! از طرفی انتخاب نوع دوچرخه و کاربرد اون خیلی مهمه و اگر دوچرخه ای رو به اشتباه بخرین , بجز دور ریختن پول و پشیمونی و حتا صدمه جسمی و از همه مهمتر خستگی , هیچ نتیجه ای براتون نداره . مثلن اگر برای رفتن به محل کارتون دوچرخه نامناسب بخرین , بدتر شما رو خسته تر میکنه و ممکنه حتا بیمار بشین ! در زیر ابتدا انواع دوچرخه و سپس روش انتخاب دوچرخه مناسب و سپس بعضی نکات نگهداری از دوچرخه رو بصورت بسیار ساده آموزش میدم :

دوچرخه های موجود در بازار به سه نوع کلی تقسیم میشن . البته من وارد همه انواع دوچرخه ها نمیشم و فقط سه نوع متداول رو توضیح میدم :

- دوچرخه کوهستان Mountain Bicycle : این دوچرخه ها بدنه قوی ای دارن و وزنشون سنگینه و لاستیک های پهن با آج های درشت دارن و بیشتر اونها دارای کمک فنر در پشت یا زیر و همچنین در قسمت جلو هستن . 

- دوچرخه های هایبرید Hybrid Bicycle : این دوچرخه ها ترکیبی از دوچرخه های کوهستان و معمولی هستن . یعنی نه به سنگینی و استقامت دوچرخه های کوهستان هستن و نه به ظرافت دوچرخه های خیابانی ساده . معجونی از هر دوی اونهان . لاستیک ها کمی نازک تر از لاستیک های کوهستان هست و کمک فنر در قسمت جلو دارن یا کلن ندارن و بدنه نسبتن سبک و محکم و خوب هست .

- دوچرخه های خیابانی Road Bicycle : این دوچرخه ها فقط برای سواری در خیابان و اسفالت و جاده های هموار طراحی شدن . بدنه ظریف و سبکی دارن و لاستیک های باریک و سرعت زیاد و کمک فنر هم ندارن . 

دوچرخه های کورسی و مسابقه ای و انواع دیگه هم داریم که تخصصی هستن و ما کاری باهاشون نداریم ! 

من خیلی دیدم کسانیکه میخوان برن دوچرخه بخرن , میرن و دوچرخه کوهستان میخرن ! وقتی ازشون بپرسی چرا اینو خریدی ؟ اول میگن محکمه , دوم میگن کمک فنر داره , سوم میگن لاستیک های پهن و آج دار , داره و خیلی حسابیه !!!!!!! این افراد اشتباه بزرگی میکنن و ندونسته وسیله ای رو میخرن که به درد دوچرخه سواری در شهرها و خیابان ها نمیخوره . درسته خیلی از جوون ها این نوع دوچرخه رو بخاطر ظاهر جذابش انتخاب میکنن , ولی در عمل کاربردی نداره و نه تنها پولتون رو دور ریختین , بلکه به زودی هم ازش خسته میشین و کلن از خرید دوچرخه پیشمون . در زیر بصورت ساده توضیح میدم براتون تا چه دوچرخه ای مناسب شماست تا با خرید ندونسته دوچرخه پشیمون نشین :

دو نکته رو در موقع خرید دوچرخه باید در نظر بگیرین . یکی سرعت , یکی سبکی ! هر چقدر دوچرخه سبک تر باشه , شما کمتر خسته می شین و هر چقدر هم سبک تر باشه , سرعت بیشتری میره . اشتباه بزرگی که همه میکنن اینه که فکر میکنن لاستیک پهن و آجدار بگیرن خیلی خوبه . در صورتیکه جالبه بدونین هر چقدر لاستیک ها پهن تر میشن و آج هاشون درشت تر میشه , به همون نسبت کشش دوچرخه روی اسفالت و سطح خیابون بیشتر میشه و سرعت دوچرخه کمتر و خستگی دوچرخه سوار سه برابر میشه ! در واقع این لاستیک ها برای مسیرهای خاکی و ناهموار طراحی شدن نه برای شهر و اسفالت ! اگر دقت کرده باشین دوچرخه های کورسی و مسابقه ای , لاستیک هاشون خیلی نازکه و اصلن آج ندارن ! یکی از دلایل سرعت اونها همینه . 

نکته دوم وزن بدنه دوچرخه ست . امروزه برای سبکی دوچرخه ها از آلیاژهای مختلف استفاده میکنن مثل استیل و آهن و آلومینیوم و ... . دوچرخه های آلومینیومی سبک و خوب هستن اما ایراد بزرگی دارن که ممکنه بعد از مدنی بدنه ترک بخوره و سپس بشکنه . در صورت شکستن ، کل بدنه باید دور انداخته بشه ! چون قابل جوش دادن نیست . دوچرخه های آهنی هم خیلی سنگین هستن و مناسب نیستن . بهترین نوع دوچرخه ها , دوچرخه های آلیاژی هستن که از ترکیب چند فلز در ساخت اونها استفاده شده و سبک تر هستن و مقاوم تر ... البته این در صورتیه که قصد خرید دوچرخه کوهستان داشته باشین وگرنه برای مسیرهای عادی , خرید دوچرخه با بدنه فیبر کربن و یا آلومینیوم , خیلی هم عالیه و انتخاب خوب .

کمک فنر هم مساله ای هست که بیشتر از اونی که مورد نیازه جلب توجه میکنه در صورتیکه کارایی چندانی نداره برای داخل شهرها و خیابان ها و تنها باعث وزن دوچرخه میشه و وزن یعنی سرعت کمتر و خستگی بیشتر . کمک هایی که در پشت دوچرخه قرار میگیرن , برای مناطق ناهموار مناسبن . اما در مسیرهای صاف و عادی , باعث کاهش سرعت میشن چون وقتی توی دست انداز می افتین وزن بدنتون ضربه میزنه به کمک و کمک هم باید وزن رو به چرخها منتقل کنه و در نتیجه یک مکث ایجاد میشه و باعث وقفه در سرعت میشه . کمک فنرهای جلویی هم اگر در جاده های اسفالت و صاف باشین , به کار نمیان و بیشتر باعث سنگینی دوچرخه میشن . مگر اینکه در مسیری دوچرخه سواری کنین که دست اندازهای کمی داشته باشه که اونجا به کمک شما میاد و به دست ها کمتر ضربه میزنه . 

مساله بعد ترمزهاست . ترمز در دوچرخه خیلی مهمه و حیاتی ! ترمزها هم بصورت خیلی خلاصه دو نوع هستن , دیسکی و ترمزهای معمولی لنتی – پلاستیکی . ترمزهای دیسکی خیلی خوب کار میکنن و سریع باعث توقف میشن و بیشتر برای سرعت های بالا مناسب هستن  . ترمزهای معمولی هم همینطورن ولی کمی دیرتر باعث توقف میشن . اما هر دو خوب کار میکنن با یک تفاوت ! اگر با دوچرخه خیلی تند حرکت می کنید , ترمز دیسکی بیشتر به کار شما میاد چون مطمئن تره . اما هزینه و دنگ و فنگ تعمیرات و قطعاتش رو هم باید تحمل کنید . ترمزهای معمولی اما قطعاتش سبک تر و تعمیرش راحت تر و ارزون تر هستن و اگر هم مشکلی پیدا بکنن شما میتونین بطور موقت با یک تکه لاستیک یا چوب , سر و تهش رو هم بیارین تا به تعمیرکار برسین ولی دیسکی چنین قابلیتی نداره ... ترمزهای هیدرولیک هم داریم که بسیار پیچیده هستن و کلن برای افراد عادی به درد نمیخوره و هزینه بالای نگهداری و روغن هیدرولیک و تعمیر کردن و تنظیم به دست متخصص و ... از دردسرهای اونه .

دنده های دوچرخه . این روزها همه دوچرخه ها دنده ای هستن . دنده در دوچرخه خیلی کارایی داره و کلن بدون دنده اصلن دوچرخه سوار لذتی نداره و خستگی ایجاد میکنه . در سربالایی ها باعث میشه کمتر خسته بشین و در سرپایینی یا راه های هموار باعث میشه سرعت بگیرین و کارکردش شبیه دنده عوض کردن ماشینه . متداول ترین تعداد دنده در دوچرخه 21 دنده ست . یعنی سه دنده اصلی و هفت دنده فرعی داره . دنده یک و دو و سه و دنده های یک تا هفت . برای مثال :
وقتی که در سربالایی هستین باید از دنده یک استفاده کنید و برای خستگی کمتر دنده های فرعی رو روی یک یا دو یا سه بذارین اینطوری به سادگی میتونین سربالایی ها رو بالا برین و کمتر خسته بشین . یا برای مسیرهای هموار , دنده دو روی 5 یا 6 , خیلی خوبه و راحت کار میکنه . یا برای سرپایینی , دنده سه روی ...  . و از همه اینها مهمتر اینکه قسمت عوض کردن دنده ها که روی فرمان دوچرخه قرار گرفته بیشتر دو جوره : یک نوع روی خود دسته سواره و با چرخوندنش دنده عوض میشه و نوع دیگه که بصورت یک ضامن شصتی قرار گرفته و با فشار دادنش به دنده بعدی میره که این نوع از همه بهتره . نوع گردشی , چون دقیق نیست و عوض کردنش کمی سخته , توصیه نمیشه !

سایز دوچرخه . سایز دوچرخه هم خیلی مهمه و برای افراد با قد بلند و کوتاه متفاوته . بطور نرمال سه سایز 15 و 17 و 20 داریم . که البته در خیلی از مدل های دوچرخه سایز بندی از 13 شروع میشه تا 24 . اما نرمالش اینطوره . حتمن حتمن موقع خرید دوچرخه , مطابق قد خودتون دوچرخه بخرین . کنترل دوچرخه بزرگ سخته و دوچرخه کوچک هم خستگی ایجاد میکنه !
برای قد 148 سانت تا 160 سانت , سایز 15 .
برای قد 160 سانت تا 180 سانت , سایز 17 .
برای قد 180 سانت تا 190 یا بالاتر , سایز 20 . 

لاستیک های دوچرخه هم خیلی مهم هستن . در دوران کودکی همه دنبال لاستیک های بزرگ و کلفت و آج دار بودیم . در صورتیکه این لاستیک ها مناسب شهرها نیستن و همینطور سرعت رفتن . دقت کنید که هر چقدر لاستیک آج درشت تر باشه و پهن تر , سرعت کمتری خواهید داشت و اتلاف نیروی بیشتر و هر چقدر باریک تر و کم آج تر باشه , سرعت بیشتر و نیروی کمتر ! لاستیک های آج دار و پهن باعث میشن دوچرخه کمتر سُر بخوره و مناسب بیرون شهر و زمین های خاکی و سنگلاخی هستن. پس موقع خرید حتمن به این نکته دقت کنید .

زین دوچرخه . زین دوچرخه با اینکه مهمه ولی زیاد اهمیت نداره چون اگر دوچرخه سوار نباشین , مطمئن باشین سه هفته اول شروع دوچرخه سواری , بین پاها و باسن شما شدیدن درد میگیره و بعد از سه هفته , بدترین زین ممکن هم که زیر باسنتون باشه , براتون راحت میاد چون عادت کردین و دیگه شما رو اذیت نمیکنه . تنها تفاوت اینه که خانم ها باید زین پهن تر بخرن و آقایون زین باریک تر ! اینهم بخاطر فیزیک بدن و تفاوت لگن در زن و مرد هست . همچنین حتمن دقت کنید که زین تنظیم میخواد و همینطوری نیست که بشینین روی دوچرخه و پا بزنین ! بر خلاف دوچرخه های دوران کودکی که عادت داشتیم کف پامون به زمین بچسبه , دوچرخه های عادی اینطور نیستن . ملاک تنظیم زین بطور خیلی ساده اینه که پای شما باید وقتی روی زین نشستین و پاتون روی پدال در پایین قرار داره طوری باشه که پا تا نشده باشه از زانو و تنها یک خمیدگی خیلی ملایم داشته باشه . این تنظیم درست زین هست . در صورتیکه من دیدم 90% افراد زین رو طوری تنظیم میکنن که وقتی روی زین نشستن , زانوشون کاملن خم شده و کف پاشون چسبیده به زمین ! این اشتباهه و به زانو شدیدن آسیب میزنه و ایجاد خستگی هم میکنه در دوچرخه سوار و نیروی بیشتری از شما میگیره در موقع حرکت . همچنین زین هایی هستن که ژل دارن و نرم هستن یا فنر دارن . اونها هم سلیقه ای هستن و می تونید اونها رو هم تست کنید .

و اما نکاتی که در دوچرخه سواری باید رعایت کنید , بیشتر مسائل ایمنی هستن و بعد مسائل مراقبتی از دوچرخه :

- همون روزی که دوچرخه میخرین , همزمان باهاش باید کلاه ایمنی هم خریداری کنید . گذاشتن کلاه موقع دوچرخه سواری مثل بستن کمربند ایمنی در اتومبیل اهمیت حیاتی داره . چون هر لحظه امکان زمین خوردن یا تصادف شما هست و هر اتفاقی می تونه رخ بده . شاید شما مراقب باشین , ولی راننده های دیگه یا عابران پیاده , ممکنه یهو جلوی شما سبز بشن و در ضمن همیشه امکان غفلت هست . خود من که خیلی احتیاط میکنم بارها برام پیش اومده که تا مرز تصادف مرگبار هم پیش رفتم . از برخورد با اتومبیل تا برخورد با آدم ها و حتا خطای دید در دیدن و محاسبه ارتفاع جدول خیابون ها و ... موقع سرعت رفتن چشم شما قدرت تشخیصش میاد پایین تر. پس برای احتیاط حتمن کلاه ایمنی بخرین . در ضمن کلاه ها هم چند جور هستن و نوع مناسب رو انتخاب کنید و دقت کنید که بستن بند کلاه هم راه و روش داره . نباید بند اون خیلی سفت باشه زیر گردن و کلاه باید قالب سر شما باشه . اگر لق بزنه و با تنظیم هم باز لق زدنش باقی مونده باشه , باید عوضش کنید و کلاهی مناسب سر خودتون انتخاب کنید .

- دومین مساله ایمنی , پوشیدن پوشش شبرنگ در شب و عصر هنگام و استفاده از چراغ های عقب و جلو بصورت چشمک زن هست . این ها هم جزء نکات ایمنی و حیاتی هستن که حتمن باید رعایت بشه . ترجیحن بهتره دوچرخه شما رنگ سفید داشته باشه که در هر هوایی حتا مه آلود هم دیده بشه , بدترین رنگ برای دوچرخه مشکی و آبی هست که دید در شب ندارن ! جلیقه های فسفری سبز یا نارنجی بهترین هستن و رنگ نارنجی در روز دید خوبی داره و سبز فسفری در شب. چراغ قرمز چشمک زن و چراغ جلوی چشمک زن هم به راننده ها هم به عابرانی که از روبرو میان هشدار میده . خیلی از اوقات وقتی من پیاده راه میرم , دوچرخه هایی که از روبرو میان در عصر و هنگام غروب نمیبینم اگر که چراغ نداشته باشن . پس خیلی مهمه این نکته و برخورد رو کمتر میکنه.

- همیشه این نکته رو در نظر بگیرین که دوچرخه ایمنیش بسیار پایینه . شما در اتومبیل در حصار بدنه آهنی هستین و محافظت میشین ولی در دوچرخه هیچ حفاظتی وجود نداره پس بهتره همیشه با سرعت کم و با احتیاط حرکت کنید و همیشه هم دست چپتون روی ترمز عقب باشه برای احتیاط تا هر اتفاقی پیش اومد فورن ترمز کنید . ترمز جلو خطرناکه و اگر کسی ناگهانی جلوتون بیاد , با گرفتنش , شما اولین کسی هستین که کله معلق میزنین و با مغز به زمین می خورین ! پس همیشه اولویت با ترمز عقب هست و برای کمک از ترمز جلو استفاده کنید برای توقف نهایی ! بقول معروف دیر رسیدن , بهتر از هرگز نرسیدنه و یادتون باشه حادثه درست زمانی پیش میاد که انتظارش رو ندارین ... 

- زنگ دوچرخه هم خیلی مهمه . به عابران هشدار میده به رانندگان هشدار میده بخصوص در مسیرهایی که زیر گذر هست و هم برای عابران و هم دوچرخه , پیش از رسیدن به تونل زیر گذر , چندین بار زنگ رو به صدا در بیارین تا اگر عابری نزدیک ورودی باشه , خودشو کنار بکشه و بدونه شما دارین نزدیک میشین ! خیلی تصادفات سنگینی در این نقاط رخ داده بین دوچرخه سواران و عابران ! 

و اما نگهداری و مراقبت از دوچرخه :

- دوچرخه خودتون رو هر ماه یکبار حتمن بشورین . این شستن اجباری هست و لازم . برای شستن دوچرخه از مواد شوینده معمولی مثل ریکا یا تاید استفاده کنید . برای شستن نیاز به برس هست و اسفنج . بهترین چیز , مسواک های قدیمی هستن که بتونین زنجیر و چرخ دنده ها رو تمیز کنید . 

- اسپری WD40 یکی از بهترین مواد پاک کننده زنجیر و چرخ دنده های دنده ها از روغن و زنگ و کثافته . پیش از شستن این قسمت ها رو از این اسپری بزنین و بذارین 10 دقیقه بمونه . سپس برس کشیده و بعد با برس و مواد شونده بشورید . 

- پس از شستن دوچرخه , رهاش کنید تا خشک بشه . خشک شدن دوچرخه جزء بایدهاست تا آماده بشه برای روغن کاری . 

- پس از خشک شدن دوچرخه , باید اونو روغن کاری کنید . روغن کاری باعث میشه قطعات دیرتر فرسوده بشن و سرعت شما بالاتر بره و دوچرخه نرم تر و روون تر کار بکنه . دقت کنید موقع روغن کاری , زیاد از روغن استفاده نکنید و مقدار اضافی رو بخصوص از روی زنجیر با دستمال پاک کنید چون روغن زیاد باعث جذب بیشتر غبار و خاک میشه و زودتر مجبور میشید دوچرخه رو بشورین . قسمت های زیادی هست که نیاز به روغن دارن , مثل فرمون و تمام سیم های ترمزها و دنده ها , چرخ دنده ها و ...  دقت کنید هرگز به دیسک ترمز نباید روغن بزنین اینکار باعث میشه که ترمزها کلن از کار بیافتن . 

- برای تمیز کردن دیسک ترمزها , از یک تکه پارچه بدون پرز الکلی استفاده کنید . کوچکترین چربی روی دیسک باعث میشه ترمز عمل نکنه ... 

- بعد از شستن و روغن کاری باد چرخ ها رو اندازه بگیرین . دقت کنید بیش از اندازه اگر به لاستیک ها باد بزنید , درسته سرعت شما بیشتر میشه , اما در عوض باعث میشه توی کوچکترین دست اندازه و چاله ای که بیافتین , دوچرخه کوبیده بشه و ضربه ها به شما منتقل بشه . باد کم هم باعث کاهش سرعت و خستگی زیاد میشه . بهتره همیشه نرمال باشه باد لاستیک ها .

- اگر ترمزهاتون ایراد داره یا لاستیک ها بالانس نیستن و فرمون صدا میده و ... حتمن دوچرخه رو به یک تعمیرکار نشون بدین تا از فاجعه جلوگیری بشه و اونو به دست افرادی که از دوچرخه سر رشته ندارن نسپارین ...

همه اینها بطور خیلی خلاصه و ساده نکاتی بودن که امیدوارم به دردتون بخوره ...










پنجشنبه، شهریور ۱۳، ۱۳۹۳

خطرات استفاده از نوشابه

با توجه به اینکه خیلی از ایرانی ها عادت دارن بجای آب , نوشابه و از اون بدتر , دلستر یا همون آبجوی اسلامی ( زهر شیرین حلال شده ) سر میز غذا میارن با این ادعا که آبجو سالم تر از نوشابه ست , این مطلب رو می نویسم تا بدونین که با خوردن نوشابه چه بلایی سر خودتون میارین ! بخصوص اینکه خیلی از جوون ها به پدر و مادرهاشون تلقین میکنن که نوشابه های بدون قند و یا زیرو بی خطر هستن و هیچ قندی ندارن و خوردن اونها خیلی خوبه یا در کمال خوش خیالی , خیلی ها سون آپ میخرن چون بی رنگه و فکر میکنن چون رنگ مصنوعی نداره , پس بی خطره و سالمه !! در صورتیکه همه انواع نوشابه خطرناک هستن و بخصوص این دو نوع نوشابه دایت کوک و دلستر... حتا از نوشابه های معمولی هم بدتر هستن و فریبی بیش نیستن ! پیش از اون هم بگم که ترکیب نوشابه و دلستر در تمام مواد نگهداره و اسید فسفریک و قند و ... یکسانه و تنها طعم دهنده اونها فرق میکنه . این فکر خام رو از سرتون دور کنین که توی دلستر بهتون عصاره مالت خالص میدن ! عصاره ای به اسم عصاره گیاه رازَک برای طعم دادن بهش استفاده میشه که ته مزه تلخ داره ... اونقدر هم توش دی اکسید گوگرد و افزودنی های مثلن مجاز اما سرطان زا اضافه میکنن تا جلوی تطهیر کردن ( تخمیر ) اون رو توسط مشتی کافر آبجوخور :)) بگیرن که از سمی هم سمی تر هستن . دلستر با آبجوی الکل داری که در خارج از کشور تولید میشه , زمین تا آسمون فرق میکنه !!! آبجوهای اصل از تخمیر جو واقعی به دست میان و پر از ویتامین های گروه ب هستن اما دلسترها جز مواد سمی و قند , هیچی ندارن... بخونین و وحشت کنید نوشابه چه به سر شما میاره :

- ده دقیقه پس از نوشیدن نوشابه :

ده قاشق چای خوری شکر وارد بدنتون می شه ، می دونید چرا با وجود خوردن این حجم شکر دچار استفراغ نمی‌شین ؟ چون اسید فسفریک ، طعم اون رو می گیره و شیرینی رو خنثی می کنه .

- بیست دقیقه پس از نوشیدن نوشابه :

قند خونتون بالا میره و باعث ترشح ناگهانی انسولین می شه ، کبدتون شروع می کنه به تبدیل قند به چربی تا قند خون بیشتر از این بالاتر نره و روند چاقی استارت میخوره بخصوص دور شکم .

- چهل دقیقه پس از نوشیدن نوشابه :

حالا دیگه جذب کافئین کامل شده ، مردمک های چشم گشاد می شن ، فشار خونتون بالا می ره و در پاسخ به این حالت ، کبدتون قند رو به داخل جریان خون رها می‌کنه . گیرنده های آدنوزین مغز حالا بسته می شن تا از احساس خواب آلودگی جلوگیری کنن .

- چهل و پنج دقیقه پس از نوشیدن نوشابه :

ترشح دوپامین افزایش پیدا می کنه و در مراکز خاصی از مغز حالت سرخوشی ایجاد می شه . این همون مکانیسمی هست که در مصرف هروئین باعث ایجاد سرخوشی می شه و اعتیاد آوره .

یکساعت پس از نوشیدن نوشابه :

اسید فسفریک موجود در نوشابه ، داخل روده کوچک به کلسیم و منیزیم و روی می چسبه . متابولیسم بدن افزایش پیدا می کنه و میزان بالای قند خون و شیرین کننده های مصنوعی که همون ساخارین باشه و ده مرتبه از شکر و قند طبیعی خطرناک تر ، در دفع هر چه بیشتر کلسیم کمک میکنه ! وقتی قند خون بالا میره ، بدن برای دفع اونها ادرار رو افزایش میده و با ادرار بیشتر , کلسیم دفع میشه .

در ساعت های آینده :

کافئین در نقش یک داروی ادرار آور عمل میکنه . کلسیم و منیزیم و روی که قرار بود جذب بدن بشن ، بیش از پیش از راه ادرار دفع می‌شن و به همراهشون مقدار زیادی آب ، سدیم و الکترولیت های دیگه هم از دست می‌ره .

در ادامه کم کم التهاباتی که در بدن ایجاد شده بود فروکش می‌کنه و نوبت به پایین اومدن قند خون می‌رسه . در این مرحله فرد یا خیلی حساس و تحریک پذیر می شه یا خیلی سُست و بی حال . حالا تمام آبی که با نوشیدن نوشابه وارد بدن کرده بودین دفع شده ، آبی که می شد به جای اسید و کافئین و شکر و مواد نگهدارنده ، شامل مواد مفیدی برای بدنتون باشه . تا چند ساعت بعد هم اثر کافئین از بین میره و شما هوس یه نوشابه دیگه می کنین و به این شکل معتاد به مصرف نوشابه میشید !!!

خاک کوکو پیت – Coco Peat

در گذشته خاک های مناسب گیاهان آپارتمانی کیفیت بسیار بدی داشتن و همراهشون حشرات زیادی وارد گلدان میشد و بیشتر اونها هم همراه با نخاله های ساختمانی و زباله بودن . با پیشرفت هایی که در این سالها شده , انواع مختلفی از خاک مصنوعی تولید شده که دردسرهای خاک واقعی رو نداره و برای رشد گیاه و ریشه زدن خیلی مناسب هستن . یکی از انواع این خاک ها , کوکو پیت Coco Peat هست که از الیاف میوه نارگیل درست میشه و گیاه توی اون به قدری شاداب میشه و رشد خوبی پیدا میکنه که قابل تصور نیست . ویژگی های بخصوصی داره این خاک که در زیر می نویسم :


- همراه نبودن با حشرات و میکروب و قارچ و علف های هرز به دلیل اینکه خاک نیست و از الیاف درخت تهیه میشه و منشا زمینی نداره .
- قدرت جذب رطوبت تا اندازه ده برابر و حفظ اون تا مدت طولانی . 
- نرم بودن و دارای منافذ زیاد برای کشیدن هوا و عبور آب و در نتیجه رشد بهتر گیاه و جلوگیری از پوسیدن ریشه .
- سخت و فشرده نشدن این خاک .
- دوام طولانی مدت تا چند سال . 


این نوع خاک بصورت بلوک های بزرگ خشک به فروش میرسه . هر بلوک به اندازه دهها برابر اندازه خودش خاک تولید میکنه وقتی که با آب مخلوط بشه . برای استفاده ظرف بزرگی رو پر از آب کرده و قالب کوکو پیت رو داخلش میذاریم . در مدت یک دقیقه با جذب آب توده بزرگی از خاک در اختیارتون قرار میگیره . بهتره که پیش از گذاشتن کوکو پیت در آب , مقدار کمی کود شیمیایی مایع در داخل آب ریخته و سپس کوکو پیت رو داخل ظرف آب قرار بدیم . این کار باعث میشه که آب غنی شده رو کوکو پیت به خودش جذب بکنه چون بصورت عادی این خاک مقوی نیست . 
همچنین این خاک رو به نسبت یک پیمانه پرلایت با 5 برابر کوکو پیت مخلوط کرده و سپس استفاده میکنیم . این خاک مناسب تمام گیاهان آپارتمانی بجز کاکتوسهاست ؛ گیاهانی مثل بنفشه آفریقایی در این خاک رشد خیلی عالی پیدا میکنن . می تونید این خاک رو با خاک پیت و ماس و خاک برگ هم مخلوط کنید و برای همه گیاهانتون بکار ببرین . ویژگی مهم این خاک در اینه که با اینکه رطوبت رو در خودش نگه میداره , ولی آب رو نگه نمی داره و آب به محض ریختن در گلدان , سریع از ته گلدان خارج میشه و همین عامل باعث میشه که ریشه ها نپوسن در صورتیکه خاک برگ مثل اسفنج عمل میکنه و آب رو در داخل خودش نگه میداره و ریشه در آب قرار میگیره و باید مراقب باشید زیاد به خاک برگ آب ندید . این خاک بعد از سه ماه نیاز به کودهی منظم داره . 

در زیر فیلم ترکیب کردن این خاک رو می تونید ببینید , فیلم دورش تند نشده در واقع با همین سرعت به محض ترکیب شدن با آب , شروع به باز شدن و پف کردن میکنه !