یکشنبه، اردیبهشت ۳۰، ۱۳۸۶

کفش کوهنوردی

این روزها توجه مردم به کوهنوردی و مخصوصن در مناطق شهر نشین مثل تهران به این ورزش , خیلی زیاد شده . ولی متاسفانه وقتی در کوه به پای مردم نگاه میکنی از تعجب شاخ در میاری و متوجه تناقض های عجیبی میشی . مردم بیشتر با لباسهایی به کوه پیمایی میان که نه تنها مناسب این ورزش مفرح نیست که حتا میتونه بهشون آسیب های جدی هم وارد کنه . مخصوصن قشر زنان و دختران هستن که به این وضع به کوه پیمایی میان . زنان اغلب با کفش های پاشنه دار و جلو باز و با جوراب های نایلونی و گاه حتا بدون جوراب یا با کفش های کتانی معمولی به کوه میان . در صورتیکه هر جایی , کفش مخصوص به خودش رو نیاز داره و اصولن هدف از ساخت هر پوشش مناسبی , وارد اومدن حداقل آسیب به بدن بوده . وگرنه این همه کارخانه , کفش های مخصوص برای هر کاری رو تهیه نمیکردن .
برای کوه پیمایی در مسیر های هموار و بدون بالا رفتن از کوه , مثل مسیر توچال که شدیدن مورد توجه مردم تهران هست , نیاز به کفشی هستین که کف پهن داشته باشه و شبیه به پوتین . با این تفاوت که حتمن سبک باشه و در عین حال تا نیمی از مچ پای شما رو در بر بگیره !
اما برای کوه پیمایی در مسیرهای ناهموار مثل مسیر صخره ای و ناهموارد دربند , استفاده از پوتین های محکم و تا حدی سبک به همراه لژ عاج دار و ساق داره حتمن توصیه میشه .
من بارها و بارها دیدم خیلی از خانم ها با کفش های پاشنه بلند اومدن مسیر دربند رو طی کنن و همه اونها هم بیشتر از چند متر نتونستن ادامه بدن و یا منصرف شدن یا باقی همراهانشون به خاطر اونها از ادامه مسیر باز موندن فقط به این خاطر که خانم کوه رو با مهمونی اشتباه گرفته !! مثل این میمونه که با کفش پاشنه 5 سانتی بخواهی قله اورست رو فتح کنی !!!!

علت استفاده از کفش های محکم و ساق داری برای این هست که در صورت پیچ خوردن پا که یک امر طبیعی در کوه پیمایی بشمار میاد , مچ پا که جزو ضعیف ترین مفاصل بدن هست , دچار رگ به رگ شدن یا شکستن و مو برداشتن و در یا آسیب به تاندوم ها و پارگی اون که خیلی خطرناک هست و درمان بسیار پر هزینه ای داره , نشه . هر کدوم از این اتفاقات برای کوه نورد و سایر دوستانش یه فاجعه رو رقم میزنه . چون پای سالم در کوه حرف اول رو میزنه و در صورت ناقص شدن یکی از اعضا ، کل گروه زمین گیر میشن . از طرفی بهبود مشکلات ناشی از پا و مخصوصن مچ پا خیلی دیر صورت میگیره و شخص تا مدتها مجبوره از کفش های ساقدار برای حتا پیاده روی عادی استفاده کنه .
- اما نکته خیلی مهم تر اینه که وقتی به ورزش پیاده روی و یا کوه پیمایی می پردازین هرگز از کفش های نو استفاده نکنید !! چون اینبار خود کفش به پای شما آسیب جدی وارد میکنه و کمترینش ایجاد دهها تاول آبدار و گاه چرکی دردناک در پای شماست . اگه برنامه کوه پیمایی شما از پیش تعیین شده ست , پوتین نویی رو که خریدین در طول هفته در داخل منزل پا کنید و باهاش دائم راه برید تا وقتی که احساس فشار در پاتون کردین و سریع درش بیارن . روزی یک تا دو ساعت همون کارهای معمولی خودتونو با پوتین انجام بدین تا وتی که پاتون احساس خستگی میکنه . بعد از یک هفته چرم پوتین نرم میشه و پا بهش عادت میکنه و به اصطلاح جا باز میکنه !!! حتا در روزهای اول پوشیدن بعد از دقایقی احساس ورم و درد در بعضی استخوان های پا و انگشتان احساس میکنید . و حالا تصور اینکه با این کفش نو به یک راهپیمایی حداقل 5 ساعته می پرداختین , باعث فلج شدن شما به علت تاول های دردناک در پای شما میشد !
- استفاده از جوراب های نخی یا پشمی کلفت در کوه پیمایی جدن توصیه میشه و سطح تماس پا با پوتین رو کم میکنه . متاسفانه در ایران اغلب زنان در کوه یا موقع پیاده روی با جوراب های متداول زنانه نایلونی کوه پیمایی میکنن که بدترین صدمه رو به پاشون وارد میکنه . هم زودتر خسته میشن و هم دچار پا درد و اغلب تاول های دردناک در پا میشن و هم پاشون بیشتر عرق میکنه و خروج رطوبت از جوراب نایلونی خیلی دیرتر ورت میگیره و از طرفی سطحی لیز در کفش ایجاد میکنه که کنترل پا رو مشکل تر میکنه و از همه بدتر اینکه بعد از 2 ساعت کوه پیمایی با این جوراب ها مطمئن باشین کفش جورابتون محو میشه و کاملن پاره میشه .
جوراب های حوله ای مناسب ترین جوراب برای کوه پیمایی به شمار میان . هم عرق و رطوبت اضافی پا رو حذب میکنن و هم سطح تماس پا با چرم و کف داخل پوتین رو کم میکنن و محیطی نرم برای پا ایجاد میکنن .
- در صورتیکه پای شما دچار تاول شد , یادتون باشه هرگز تاول رو نترکونین . چون تا زمانیه تاول آب دار هست , درد اون خیلی کمتره تا وقتی که آب تاول خارج میشه . فقط زمانی اینکار رو بکنید که به مقصد رسیدین و دیگه قصد کوه پیمایی یا پیاده روی ندارین . بهترین روش هم استفاده از یک سوزن نوک تیز هست که نوک اونو روی آتش سرخ کرده باشین و مالیدن کمی الکل سفید روی تاول برای ضد عفونی کردن و فرو کردن نوک سوزن در قسمت کناری تاول هست . جدن از پاره کردن کامل پوست منطقه تاول زده خودداری کنید . در ادامه میتونین از محلول رقیق شده بتادین یا محلول ساولن در کمی آب ولرم برای ضد عفونی کردن تاول ها استفاده کنید . آب داخل تاول رو فقط تا حدی خارج کنید که از فشار و برجستگی اون کم بشه و باقی رو بذارید به مرور زمان جذب بشه .

و نکته آخر اینکه برای هر مکان و هر ورزشی نوعی کفش مخصوص ساخته شده . درسته در کشورهایی مثل ایران که درآمد مردم کم هست و مردم اغلب به اجبار با همون وسائلی که دارن به کوه پیمایی میرن , ولی آسیب های وارده به بدن رو با هیچ پولی نمیشه جبران کرد . یکبار خرید پوتین خوب و گرون قیمت مساوی با حداقل 10 سال استفاده و لذت بردن از راهپیمایی در طبیعت هست و پول بیخودی پرداخت نکردین .

هیچ نظری موجود نیست: