خیلی از آدمها هستن که قادر نیستن جلوی جمع سنخنرانی کنن و یا وقتی در جلوی یک جمع قرار میگیرن چنان هول میشن که نمیتونن حرفشون رو بزنن و از خجالت سرخ و سفید میشن و در آخر هم حرفشون یادشون میره . در بعضی موارد حتا این وحشت از جمع داشتن به حدی بالاست که فرد حتا جرات نمیکنه بره و جلوی جمع حرف بزنه !
یک راه خیلی ساده برای غلبه بر این مشکل وجود داره که بهش میگن روش آخوندی ! در این روش شما بدون در نظر گرفتن تعداد جمعیت و حتا جنسیت , باید برین در محل سخنرانی . دقت کنید که به هیچ وجه تا قبل از سخنرانی نگاهی به جمعیت نندازین . وقتی که آماده صحبت کردن شدید , نگاهتون رو متمرکز کنین روی آخرین ردیف افرادی که در سالن حضور دارن . یعنی صندلی های آخر و حتا انتهای سالن , اتاق , مجلس و خلاصه هر جایی که قراره شما در اونجا صحبت کنید . در چنین حالتی شما جمعیت رو نمیینین و باید به خودتون القا کنین که دارین برای چند صندلی آخر سالن یا دیوار یا هر چیزی که در انتهای سالن در جلوی دید شما قرار گرفته سخنرانی میکنین . جالب اینه که نگاه شما دقیقن رو به سوی مخاطبین قرار میگیره و همه تصور میکنن شما برای اونها در حال صحبت کردن هستین . از طرفی همین که چشم در چشم مخاطبین قرار نمیگیرین , باعث میشه که دچار آرامش بشین و خیلی راحت صحبت کنید .
دلیل اصلی اینکه خیلی ها نمیتونن در جمع صحبت کنن اینه که چشم در چشم مخاطبان می اندازن و وحشت برشون میداره . چشم ها بخودی خود دارای انرژی ای هستن که میتونه خیلی در ارتباط برقرار کردن موثر باشه و وای به اینکه صدها چشم به شما خیره بشن و طوری شما رو نگاه کنن که انگار ازتون کلی انتظار دارن ! دقت هم کرده باشین تمام سیاست مداران وقتی در مجامع بزرگ سخنرانی میکنن اصلن و ابدن به جمعیت نگاه نمیکنن . ملاها و آخوندها هم در زمانیکه روی منبر میرن و صحبت میکنن , از اون بالا فقط آخر جمع رو نگاه میکنن و به کسی نگاه نمیکنن . بعدها زمانیکه به خودتون مسلط شدین میتونین کم کم نگاهتون رو به جمع خو بدین و بدون خجالت صحبت کنید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر